Գեղեցկության սրահում
- Ի՞նչ է, Թակո՛:
- Ոչի՛նչ ...
- Ի՞նչ ոչինչ:
- Ոչի՛նչ, ոչի՛նչ ...
- Ամեն դեպքո՞ւմ:
- Ամեն դեպքում, ոչինչ ...
- Ինչպե՞ս, ոչինչ:
- Ոչի՛նչ, վատ տրամադրություն ունեմ ...
- Ինչո՞ւ: Որևէ բան է պատահե՞լ:
- Մազերս վատ են կտրել ...
- Ի՞նչ: Հապա ցո՛ւյց տուր ....
- Ահա՛, տե՛ս, ինչ կարճ են մազերս, գլխիս գրեթե ոչինչ չեն թողել: Այլևս մազեր չունեմ: Ի՞նչ եմ անելու:
- Մի՛ նյարդայնացիր: Վատ չէ, շատ է սազում, - հանգստացրեց Պակոն:
- Իսկապե՞ս., իրոք այդպե՞ս ես կարծում, - զարմացավ Թակոն:
- Այո՛, իսկապես սազում է: Համ էլ, հիշի՛ր քո դերը ներկայացման մեջ, ճիշտ այսպիսի սանրվածք ունի քո հերոսը:
- Օ՜, դա ոչ էլ հիշել եմ: Շնորհակալություն, Պակո՛, իսկապես, իմ դերին հարմար սանրվածք է: Հիմա ես լավ տրամադրություն ունեմ:
